APEL Nadzwyczajnego Zjazdu Związku Podhalan do Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi– Ludźmierz 28.11.2016 r. o uznanie pasterstwa jako formy sezonowego, wspólnotowego wypasu owiec i nadanie Gospodarstwu Pasterskiemu statusu podmiotu beneficjenta pomocy PROW lub innej w ramach programu odbudowy owczarstwa z możliwością uzyskania numeru sezonowej siedziby stada wspólnotowego
Brak systemowych rozwiązań w tym zakresie doprowadzi do całkowitego zaniechania gospodarki rolnej w górach na obszarach o rozdrobnionej strukturze agrarnej. Upadek pasterstwa skutkować będzie drastycznym obniżeniem dochodowości gospodarstw, utraty bioróżnorodności przyrodniczej, degradacją hal i zanikiem wielowiekowej kultury, która kształtowała życie górali przez wiele pokoleń.
Pasterstwo to fundament kultury góralskiej i ważny czynnik budowy i utrzymania społecznych więzi w terenach górskich.
GOSPODARSTWO PASTERSKIE
To funkcjonująca grupa pasterska,prowadząca sezonowy wypas wspólnotowy, beneficjent pomocy PROW lub innej, funkcjonująca na obszarze górskim /powyżej 500 m. n.p.m./ lub obszarach o niekorzystnych warunkach gospodarowania.
Koncepcja rozwoju pasterstwa w oparciu o struktury organizacyjne sezonowego gospodarstwa pasterskiego tzw. „sałaszu”, czyli grupy pasterskiej została przyjęta na spotkaniach z rolnikami – hodowcami owiec na obszarze Karpat i poparta opracowaniem w ramach projektu Karpaty Łączą - programu pasterskiego wraz z bazą potencjału, i wymaga określenia prawnych mechanizmów wspierających wspólne gospodarowanie w regionach górskich wraz z rozwiązaniami zasad udziału na rynku produktów tradycyjnych - w tym podjęcia działań zmierzających do uznania grupy pasterskiej za beneficjenta pomocy w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich.
Podstawowe cechy Gospodarstwa Pasterskiego przyjęte z spotkaniach z hodowcami owiec: